نقش مهم پروتکل i2c در موبایل و توضیحات کامل از آموزشگاه تعمیرات موبایل آناتل

[esmaeili]

نقش مهم پروتکل i2c در موبایل و توضیحات کامل از آموزشگاه تعمیرات موبایل آناتل

Inter-Integrated Circuit، یک پروتکل ارتباطی سریال محلی بین دستگاه‌هاست که برای ارتباط بین میکروکنترلرها، حسگرها، مبدل‌های دیجیتال به آنالوگ، EEPROMها،

کنترل‌کننده‌های صفحه‌نمایش و سایر قطعات الکترونیکی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

I2C دارای دو خط اصلی است که عبارتند از:

1- SDA (Serial Data Line): این خط برای انتقال داده‌ها بین دستگاه‌ها استفاده می‌شود. هر دستگاه در شبکه I2C باید توانایی خواندن و نوشتن روی این خط را داشته باشد.

2- SCL (Serial Clock Line): این خط برای همگام‌سازی داده‌ها بین دستگاه‌ها استفاده می‌شود. هر دستگاه در شبکه I2C باید توانایی تولید و تشخیص پالس‌های ساعت روی این خط را داشته باشد.

هر دستگاه در شبکه I2C با یک آدرس یکتا شناخته می‌شود. این آدرس شامل 7 بیت است و می‌تواند در گستره 0 تا 127 باشد. هر دستگاه در شبکه I2C باید آدرس

منحصر به فرد خود را داشته باشد تا بتواند به صورت مستقیم با سایر دستگاه‌ها در شبکه ارتباط برقرار کند.

در پروتکل I2C، دو حالت انتقال داده‌ها وجود دارد که عبارت‌اند از:

1- حالت نوشتن (Write Mode): در این حالت، یک دستگاه اطلاعات را برای یک دستگاه دیگر به صورت تک بیتی یا بلوکی ارسال می‌کند.

2- حالت خواندن (Read Mode): در این حالت، یک دستگاه دیگر اطلاعات را برای یک دستگاه دیگر به

i2cبه معنای Inter-Integrated Circuit است و یکی از پروتکل های ارتباطی سریال است که برای ارتباط بین دستگاه‌های الکترونیکی کاربرد دارد. این پروتکل از دو

سیگنال سیمی (SCL و SDA) برای انتقال داده استفاده می‌کند. SCL سیگنال ساعت است که برای هماهنگ سازی بین دو دستگاه استفاده می‌شود و SDA سیگنال

دادهاست که برای انتقال داده‌ها بین دو دستگاه استفاده می‌شود.

 

با استفاده از پروتکل I2C، می‌توان اطلاعات مختلفی را ارسال و دریافت کرد، مانند دستورات کنترلی، داده‌های حسگرها و تنظیمات دستگاه‌های مختلف. این پروتکل

معمولا در دستگاه‌های کوچک مانند حسگرها، فرمان‌های الکترونیکی، میکروکنترلرها و سایر دستگاه‌های الکترونیکی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در ارتباطات I2C، هر دستگاه یک آدرس یکتا دارد تا بتواند توسط دستگاه دیگر شناسایی شود. هر دستگاه می‌تواند به عنوان منبع داده یا مقصد داده عمل کند، به

عنوان مثال میکروکنترلر می‌تواند دستورات کنترلی را ارسال کرده و حسگرها می‌توانند داده‌های حسگر را ارسال کنند.

بسته به سرعت ارتباطی مورد استفاده، I2C دارای سرعت‌های مختلفی است، اما سرعت بیشتر در این پروتکل معمولا باعث بروز خطا در انتقال داده می‌شود. این پروتکل

همچنین قابلیت توسعه دارد، به طوری که می‌توان بیشترین تعداد دستگاه‌ها را به یک شبکه متصل کرد